طاهری: مدل خصوصی سازی سرخابی ها غلط بود/ پرسپولیس هم از آسیا حذف شده است
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۲۴۴۴
علی اکبر طاهری مدیرعامل سابق تیم فوتبال پرسپولیس درباره خصوصی سازی سرخابی ها اظهار کرد: این کار بی‌هدف بود و سرانجام بدی داشت. مدل آن مدل غلطی بود. می‌خواستند شهریور ماه ۳ بسته ۱۷ درصدی سهام باشگاه هارا عرضه کنند. بعد کسی سهام را نخرید و این نخریدن باعث بی‌ارزشی شد. در این شرایط که بازار و شرکت‌های بورسی دارند، اکنون خیلی زمینه مناسبی برای بحث‌های اقتصادی نیست و ضمنا، اجرای این برنامه هم به درستی نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه داد: اصلا مسئولیت اصلی تمام این اتفاقات با خود سازمان خصوصی سازی بود. خصوصی سازی باید این ماجرا را کنترل می‌کرد. زمانی که باشگاه‌ها درحال واگذاری هستند، در مجمع آنها وزیر اقتصاد رئیس مجمع است و وزارت دادگستری و ورزش نیز در آنجا حاضرند. این‌ها برنامه‌ای ترتیب دادند که افزایش سرمایه بدهند. بعد از این کار، پول را گرفتند و خب، این پول را چه کار کردید؟ این پول را باید به باشگاه به عنوان شخصیت حقوقی می‌دادید. می‌گویند در باشگاه یک کمیته سه نفره داریم. خود رئیس سازمان خصوصی در زمانی که در فوتسال مشهد بود، روی خط رادیو آمد و صراحتا گفت این یک کمیته مشورتی است و شخص مسئول می‌تواند بگوید من مشورتم را گرفتم اما کار خودم را کردم. اگر درست الزام می‌کردید، باید حساب مشترک باز می‌کردید و پول در آن واریز می‌شد تا پول جای دیگری نرود.
مجامع باشگاه‌ها به مسائل نادان‌اند!طاهری درباره اینکه تکلیف این پول باید به کجا ختم می‌شد، خاطرنشان کرد: افزایش سرمایه در قانون تجارت به این شکل است که هیئت مدیره باید گزارش توجیهی را بدهد، بازرس قانونی تایید کند، بعد در مجمع تایید شود و در نهایت افزایش سرمایه صورت می‌گیرد. در گزارش توجیهی می‌نویسند که بخشی از پول صرف بدهی‌ها شود و بخشی از پول‌ها سرمایه گذاری شود که پول درآمد زا باشد. این کار به حد زیادی با عجله و شتاب زده بود. گفته می‌شود تمام بخش مدیریت مشکل دارد. من همه مدیران را محترم می‌دانم اما گفتم که رئیس سازمان خصوصی سازی، شما چنین حرفی را می‌زنید اما نمی‌دانید در زمان مدیریت بنده گزارش را دادیم و پول گرفتیم. ایشان خبر نداشت که در زمان من چنین چیزی رخ داده و مثلا من همه کار هارا انجام داده بودم. متاسفانه در مجمع اخیر هم مطرح شده که از سال ۷۵ مالیاتی پرداخت نشده است. یعنی آقایان این قدر ناآشنا و نادان به مسائل عمومی و اسنادی که معتبر، مستند و مستدل در اداره دارایی و باشگاه‌ها قرار دارد هستند.
مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس تصریح کرد: من در دوره خود مفاصای مالیاتی گرفتم اما متاسفانه بخش اجرایی و مجمع باشگاه اصلا از این بابت خبری ندارند. خب می‌خواهید چه کار کنید؟ پول را در اختیار چه کسی بگذارید؟ لازمه مهم این است که تمرکز و توجه روی پولی که در اختیار قرار می‌گیرد، نمی‌گذارند. این نشده است و هم عوامل اجرایی و هم عوامل نظارتی مقصرند.
درآمدزایی باشگاه‌ها از کجاست؟مدیرعامل سابق پرسپولیس درباره تغییراتی که قرار است در هیئت مدیره این باشگاه ایجاد شود و عملکرد مدیران پرسپولیس عنوان کرد: لطفا شما یا هر مسئولی که صحبت می‌کند، با شاخص‌ها صحبتش را انجام دهد. اگر بخواهیم بحث نظری کنیم که چه عملکردی خوب است و چه عملکردی بد، ماجرا کمی جنبه شخصی پیدا می‌کند. این بحث نیازمند مستندات است. اکنون شما فکر می‌کنید درآمد زایی باشگاه پرسپولیس از کجاست؟ درآمدزایی استقلال از کجاست؟ اصلا چنین موضوعی رخ نداده! این که رئیس سازمان خصوصی سازی چنین چیزهایی را می‌گوید، در واقع برای مخفی کردن تخلف و قصور خودش از باب اجرا و دخالت در کار، این مسائل را مطرح می‌کند که نمره این باشگاه در مدیریت نمره ۲۰ دارد و دیگری نمره صفر. در هر دو مورداصلا کنترلی ندیدیم و شاهدیم که سرخابی ها مسئله درآمدزایی را انجام نداده‌اند.
او افزود: باید با مستندات و شاخص در این باره صحبت کنیم. شاید من از یک نفر خوشم بیاید و همه چیز را خوب جلوه کنم و از یک نفر خوشم نیاید و همه چیز را بد جلوه دهم. این خیلی بد است و کسانی که اهل فن هستند و بسیار وارد و آشنا به مسائل اند و موارد را بررسی کردند، کاملا به این مشکلات اشراف دارند. همه کسانی که به طور کامل از این ماجراها آگاه هستند، مشکلات دو تیم را گفتند. اکنون فکر می‌کنید درآمد زایی از کجاست؟ آن وامی که در باشگاه پرسپولیس می‌گیرند، وقتی سررسید شود و نتوانند آن را پرداخت کنند، چه اتفاقی می‌افتد؟ استقلال زودتر دچار مشکل شده، پرسپولیس بعدا دچار مشکل خواهد شد. به این نکته توجه کنید؛ قبل از هر تغییری که می‌خواهند در باشگاه‌ها ایجاد کنند، لطفا مجمع باشگاه هارا درست کنند. افراد حاضر در مجمع باید به این موضوع که مجمع چه اختیاراتی دارد، قائل باشند.
هر اتفاقی می‌افتد، یک سال بعد به جان مدیران میافتیدطاهری افزود: ما نمی‌توانیم درباره صلاحیت آنان صحبت کنیم اما آنها باید حدود قانونی را واقف باشند. من که نمی‌توانم بگویم فلان وزارت‌خانه صلاحیت ندارد، قانون می‌گوید که این وزرا حق حضور در مجمع را دارند. این فردی که در مجمع حاضر می‌شود، باید به مسایل قانونی واقف باشد. این مجمع چه اشرافی به قانون دارد؟ اصلا امور مجامع ما کجاست؟ همین تخلفات را چه کسی کنترل می‌کند؟ می‌گذارید، می‌گذارید و می‌گذارید هر اتفاقی که افتاد، بعد از یک سال می‌افتید به جان مدیریت. مجمع مقصر است. کجا وسط کار به مدیران اعلام شده که فلان کار شما اشتباه بوده است؟ این مشکل مجمع است. قبل از اصلاح هرجایی، مجمع باید به امور قانونی خودش واقف شود و بداند باید نظارت و کنترل را در دستور کار خود قرار دهد. مجمع باید بلافاصله بعد از هرکاری آن را بررسی کند و نگذارد یکی دو سال بعد پیگیر ماجرا شود.
مسئله حذف باشگاه‌ها، بحث مالکیت استطاهری درباره آینده باشگاه های استقلال و پرسپولیس و خصوصی سازی آنها تصریح کرد: مدل، مدل غلطی است. ما در یک نشستی بودیم، گفتیم که ابتدا مالکیت سرخابی ها را درست کنید چون حضور آنها شر خواهد شد. بدهی و این ماجراها بهانه است و این که باشگاه‌ها به خاطر بازیکن‌ها حذف می‌شوند نیست. مسئله مالکیتی است. اول این را درست کنید و بعدا در زمان درست با افراد واقف به مشکلات باشگاه داری و به خصوص فوتبال، به بررسی مسائل بپردازیم. خصوصی سازی این باشگاه‌ها مثل شرکت‌ها نیست که در اختیار کسی بگذاریم که کار را رها کنند و بروند، مثل خیلی از شرکت‌های صنعتی که به حال خود رها شدند. این تیم ها به شکلی نیستند که کسی بگوید دلم نمی‌خواهد تیم داری کنم و در باشگاه را ببندد و برود. کسی که این باشگاه هارا در اختیار دارد باید اول فصل تیم را به لیگ بفرستد اگرنه مشکلات سیاسی اجتماعی پیش خواهد آمد. با این حال توجهی به این موضوع نمی‌شود.
فقط ۱۰ درصد سهام‌ها در اختیار مردم است!مدیرعامل سابق پرسپولیس درباره سهامی که در اختیار مردم قرار گرفته است عنوان داشت: این سهام کلا ۱۰ درصدش در افزایش سرمایه در اختیار مردم و هواداران و شرکت‌های کارگزاری قرار گرفتند.
سهامداران باید در مجمع حاضر باشند!طاهری درباره اینکه این سهامداران حق اظهار نظر دارند یا نه، افزود: بله حق دارند اما متاسفانه آقایان خلاف قانون عمل می‌کنند. وقتی مجمعی برگزار می‌کنند، باید هرکسی که حتی یک سهم هم دارد، اجازه حضور داشته باشد. شرکت‌های بورسی را دقت کنید، با یک سالن بسیار بزرگ مجمع می‌گذارند، از قبل سهامداران را دعوت می‌کنند. چون همه حق قانونی دارند، حتی اگر یک سهم داشته باشند اما اینجا خلاف بین قانون اساسی پیش رفته‌اند.
خودمان در صحنه‌های بین المللی را بی‌اعتبار کردیماو افزود: من در بحث مالکیت با مدیرکل امور مجامع وزارت اقتصاد در زمان خودم جلسه گذاشتم و گفتم که اسناد مالی باشگاه را آماده کردیم و حساب‌های مالیاتی باشگاه تایید شده‌اند. خیلی هم خوشحال شدند و گفتند اصلا انتظار چنین چیزی را نداشتیم که باشگاهی حسابش تایید شود. متاسفانه نه در آن زمان و نه اکنون کسی متوجه نبوده و نیست که تایید حساب یعنی چه؟ اگر حساب تایید نشود یعنی مالیات علی الراس خواهد شد و چه باشگاه سود بدهد و چه زیان، باید ۲۵ درصد مالیات بدهیم. ما صحبت کردیم، مالیات را مشخص و آن را پرداخت هم کردیم. خیلی هم خوشحال شدند و من در آن زمان گفتم AFC دارد درمورد مالکیت به ما گیر می‌دهد و ما باید بیاییم باشگاه‌ها را به دیگر وزارتخانه‌ها واگذار کنیم تا مسئله حل شود. آن موقع به وزیر وقت گفتیم، گفتند دخالت نکنید من خودم مساله را حل می‌کنم اما نکردند. ما خودمان را در صحنه‌های بین المللی بی‌اعتبار کردیم.
پرسپولیس هم از آسیا حذف شده است!او افزود: یک نکته مهم دیگر، بحث بارگزاری مدارک مالکیتی باشگاه هاست. می‌گویند ددلاین و زمان بارگزاری گذشته است. این بارگزاری‌ها زمان دارد و در این اشتباهی که در محافل ورزشی و عوام مطرح می‌شود، تصور می‌کنند با بارگزاری مدارک همه چیز حل می‌شود. اما ددلاین بارگزاری مدارک مالکیتی سه ماه پیش بوده است. این یعنی استقلال و پرسپولیس بر اساس شنیده‌های من از آسیا حذف شده‌اند. این که بخواهند لابی کنند، بحث دیگری است.
سخت‌گیری‌های AFC بیشتر خواهد شدمدیرعامل سابق پرسپولیس درباره سخت‌گیری‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا تصریح کرد: در AFC، مرحله به مرحله سخت‌گیری‌هارا بیشتر و بیشتر می‌کنند. بحث پراهمیت مسائل مالکیتی است و در ادامه بحث بدهی‌ها و درآمد هاست. در دوره‌های بعد، مسئله درآمدزایی بسیار پراهمیت می‌شود. یعنی AFC در ممیزی خود، از هزینه و درآمد باشگاه‌ها پرس‌وجو می‌کند و باشگاه‌ها باید گزارش ریز به ریز هزینه هارا اعلام کند. این‌ها تعهدات باشگاه‌ها هستند و در ممیز می‌گویند در مقابل این پرداخت، چه درآمدی برای جبران آن دارید؟ در دوره ما هم این را خواستند و درآمد و هزینه‌های قطعی مارا پرسیدند. در دوره ما بلیت هارا پیشاپیش فروخته بودند و این خلاف قانون بود. در آنجا از ما بابت ریز به ریز درآمدها سوال می‌کنند و اگر این جا این گزارش هارا ندهیم، در آسیا به مشکل می‌خوریم. بحث از این جیب به آن جیب و این‌ها اصلا مطرح نیست. باید در ترازنامه و صورت‌های سود و زیاد درآمدهای قطعی را نشان دهید. اگر در صورت سود و زیان درآمدی مطرح کنید اما وجود نداشته باشد، در نهایت به این می‌رسیم که به این بازیکن و آن مربی، بدهکار خواهیم شد. مطمئن باشید در ممیزی بعدی، آیتم‌های پر اهمیت زیادتری را خواهیم دید.
باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی فوتبال و فوتسالمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال خصوصی سازی سرخابی ها پرسپولیس درباره مدیرعامل سابق افزایش سرمایه سازمان خصوصی خصوصی سازی سرخابی ها باشگاه ها خواهد شد همه چیز شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۲۴۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاعری که براساس دانش ادبی شعر نسروده!
فرهاد طاهری، پدرش، محمدحسین طاهری را شاعری می‌خواند که براساس قریحه شعر سروده نه براساس توانایی دانش ادبی می‌گوید او به جریان‌های ادبی رایج، کمترین اعتنایی نداشت. با توجه به اینکه در شهری می‌زیسته که زبان‌های تاتی تاکستانی و ترکی رایج است، اشعارش در تحکیم وحدت ملی و تقویت زبان فارسی بسیار مهم است.
فرهاد طاهری، دانشنامه‌نگار و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران دیوان اشعار پدرش، محمدحسین طاهری را گردآوری و به تازگی راهی بازار نشر کرده است. او در گفت‌وگویی مکتوب با ایسنا درباره ویژگی شعرهای این دیوان توضیح داده است.
متن گفت‌وگو در پی می‌آید:
در ابتدا درباره این دیوان شعری توضیح می‌دهید؛ درباره سبک شعری شاعر، تعداد اشعار و مضمون‌هایی که در این شعرها به کار گرفته شده است.
پیش از پاسخ دادن به پرسش‌های شما، لازم می‌دانم از توجه آن خبرگزاری پرمخاطب به انتشار دیوان طاهری سپاسگزاری کنم.
دیوان طاهری مجموعه کامل سروده‌های فارسی زنده‌یاد محمدحسین طاهری است. محمدحسین طاهری (١٣١٣ - ١٣٩٠) از مردم تاکستان و آموزگار و مدیر دبستان در آن شهر بود. دیوان در ۶٢٩ صفحه تدوین شده است که از این صفحات، ٣٠ صفحه نمایه اشعار و اعلام است و حدود ٢٠ صفحه هم پیشگفتار تدوینگر و صفحات پیش از متن است؛ بنابراین ۵٨٠ صفحه، متن اصلی دیوان را شامل می‌شود و به تقریب می‌توان گفت دیوان طاهری دربردارنده حدود ٩ الی ١٠ هزار بیت اشعار فارسی است.
به لحاظ سبک شعر، اشعار دیوان طاهری در قصاید، به سبک خراسانی و در دیگر قالب‌های شعر (غزل، مثنوی، ترکیبات و مسمطات و رباعی و دوبیتی) اشعار به طرز سبک عراقی است. در این دیوان، قصایدی آمده که کاملا روشن است شاعر در سرودن آنها به قصاید فرخی سیستانی و ناصر خسرو نظر داشته است. همچنین استقبال‌ها و تضمین‌هایی که از غزلیات و مسمطات سعدی و غزلیات حافظ کرده پیروی شاعر را از سبک عراقی نشان می‌دهد. در بعضی از اشعار البته نمونه‌هایی از سبک دوره بازگشت مخصوصا تحت تأثیر اشعار قاآنی کاملا مشهود است اما در سراسر دیوان رد پایی از سبک هندی دیده نمی‌شود. چند نمونه هم البته شعرهایی در دیوان هست که متأثر از شاعران معاصر مانند افسانه نیما و بعضی غزلیات شاملو و سایه و شهریار است.
ویژگی‌های دیوان طاهری
به لحاظ مضامین شعر، می‌توانم بگویم اغلب اشعار دیوان طاهری همان مضامین سنتی و قدمایی شعر فارسی است. علاوه بر آن شاعر به مسائل اجتماعی هم توجه کرده است. این نکته را من در مقدمه دیوان مشروح نوشته‌ام و فکر کنم بهتر است همان توضیح را اینجا برای خوانندگان این مصاحبه عینا نقل کنم :
«درون مایۀ اشعار عمدتا صبغه و حال و هوایی عاطفی و عاشقانه دارد و جنبه‌های انسانی و اجتماعی نیز در سراسرآن مشهود است . سروده‌های طاهری هم، به مانند بسیاری از سروده‌های طرز قدمایی، مظهر تمام عیارِ همان دغدغه‌ها و پرسش‌های همواره پایان ناپذیر ذهنیت شاعرانۀ هویت و اندیشۀ ایرانی است : پرسش و جست‌وجوگری از معمای آفرینش و هستی، حیرت و درماندگی، عشق، دلتنگی و هجر و فراق، یأس وامید، حق‌گزاری و سپاس و ستایش و نکوهش، حسرت برگذشته و پشیمانی، نجوا و گفت‌وگوهای با خویش و...
شاعر این سروده‌ها نیز در سراسر اشعار خود به همان احوالات شاعرانه و برخوردار از اوصاف اخلاقی و شخصیتیِ ملهم از طرز نگریستن شاعرانه به عوالم روحی و دنیای بیرونِ خود به تمام و کمال دچار بوده است. به مقتضای شاعرانه اندیشیدن و سخن گفتن، دستخوش «زیروزبرشدن‌های عاطفی واحساسی» شده و گاه و بیگاه نیز رشتۀ سخن به دست «قضاوتِ پُر تناقض» داده است.
فارغ از آنچه گذشت، دیوان طاهری همچنین حائز بعضی نکته‌ها و گفته‌هایی است به نظر شایستۀ اعتنا و تأملِ بیشتر که بررسی اجمالی آن، چه بسا ذهن و توجه خوانندگان این اشعار را فزون‌تر معطوف خود کند و آنان را به جزئیات و آگاهی‌هایی راهنمون شود که در فهم دقیق‌تر و روشن‌ترِ گذشته شاعر و گذشته‌های زادگاه او، فراوان دستگیر و راهگشا باشد.
نخست، خواننده نکته بین دیوان طاهری، از سرگذشت و مهم‌ترین وقایع زندگانی شاعر و نیز از دلخوری‌ها و غم‌ها و شادی‌ها و باورهای فرهنگی و اعتقادی، و از قضاوت‌ها و آراء ستایشگر یا منتقدانه او درباره معاشران و دوستان و اقوام و نزدیکان و حتی از اظهارنظرهای او درباره خانواده‌اش مطلع می‌شود. بخشی از دیوان طاهری، درواقع نوعی شرح‌حال‌نگاری منظوم است که پاسخ‌دهنده پرسش خوانندگان و جویندگانی است که بخواهند روایت زندگانی شاعر را از زبان خود او بشنوند.
جنبه مهم دیگر دیوان طاهری، گزارش‌هایی است عمدتا دقیق و مستند و جزئی‌نگرانه (و با ذکر تاریخ) از محیط و رویدادها و پدیده‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی روزگار و زادگاه شاعر که به روایت او در ضمن اشعاری بسیار، به نظم آمده است مانندِ شکوه‌ها از: مالکیت زمینهای کشاورزی و مصائب زراعت و باغداری، خشکسالی، بلاها و مصیبت‌های طبیعی و آسمانی، مسائل درمان و بهداشت و آموزش و پرورش، معضلات بیمه بازنشستگان، تنگی معیشت و حقوق نابسنده فرهنگیان ومعلمان، گرانی و کمبود اقلام و سهمیه‌بندی‌ها، بی‌لیاقتی و نادرستکاری صاحبان حرفه‌ها و مشاغل (اعم از وکیل و پزشک و بنا و پیمانکار و...)؛ همچنین گرامی‌داشت دوران دفاع مقدس از وطن و ادای احترام به شهیدان و اسیران و آزادگان؛ حق‌سپاسی از انسان‌های لایق و خدمتگزار ؛ در مرثیه و منقبت پیامبر گرامی اسلام (ص) و ائمه معصوم درضمن اشعاری آئینی و مذهبی ، سوگ‌سروده‌هایی در غم درگذشت مشاهیر و استادان بزرگ ادب وتاریخ و فرهنگ ایران و فرهنگ پروران و معلمان، و گزارش اخبار کانون‌های فرهنگی و انجمن‌ها ومحافل ادبی وشب‌های شعر و سخنرانی و...
از این نظر در دیوان طاهری، جلوه‌ها وصحنه‌هایی از تاریخ اجتماعی و فرهنگی زمانه و زادگاه شاعر، به نظم کشیده شده است. در گزارش‌ها و روایتگری‌هایی هم که دار سخن صرفا به گردِ مسائل «اجتماعی و شأن وجدانِ کاری و پای بندی به اخلاق و درستکاری» بوده است البته این دسته از سروده‌ها تنها «صبغه گزارش و روایت» محض ندارد. در بیشتر این اشعار، رگه‌ها و رد پاهایی از «انتقاد و نقد و تذکر و تحذیر و هشدار و راه نشان دادن و برحذر داشتن از بیراهه و انحراف و به خطا رفتن» خود را نمایانده است درواقع می توان این قبیل اشعار را به نوعی نخستین نمونه‌های «شعر متعهد اجتماعی» و نیز اولین تجربه‌های «نقد اجتماعی مصلحانه» در «ساحت شعرفارسی» در زادگاه شاعر دانست. این نوع شعر منتقدانه اجتماعی و متعهد در دیوان طاهری البته با بسیاری از سنن غالبِ سرودن چنین اشعاری در ادبیات فارسی نیز سازگاری چندان ندارد . لحن و زبان اشعار او ، اگر نگویم تماما بلکه قریب به تمام، برکنار از «هزل و هجو وتیزو تندی و رکیکی کلام» است. این مضمون در ادبیات فارسی (شعر یا نثر منتقدانه اجتماعی و متعهد) در ذات خود پذیرای هرنوع کلام و واژه «تند وبه دور از نزاکت رایج در گفتار» و موافق با لحن و بیان «هزل و هجوآمیز» است و شواهدی بسیار هم از آن در سابقه و سنت ادبیات فارسی و در دیوان‌ها و تذکره‌ها برجای مانده است. اما شواهد شعر منتقدانه اجتماعی و متعهد در دیوان طاهری، با بیانی مؤدبانه ولحنی برخوردار از وجاهت کلام، بامخاطبان به سخن آمده‌ند.»
شاعری که دوگانگی نداشت
شما گردآورنده و تدوینگر شعرهای پدرتان هستید، در واقع با این شاعر زیسته‌اید و تجربه زیسته او را از نزدیک مشاهده کرده‌اید، چقدر شخصیت شاعر به شعر هایش نزدیک بوده و در واقع تجربه زیسته‌اش در شعرهایش نمود دارد؟
در شخصیت ایشان اصولا در هیچ زمینهای دوگانگی وجود نداشت. در تمام مسائل، حرف و عملش یکی بود. همهٔ کسانی که او را می‌شناسند اعم از دانش‌آموزانش یا معلمانی که سال‌ها همکارش بوده‌اند و نیز دیگر اهالی تاکستان به این نکته اذعان دارند که هیچ تفاوت و اختلافی میان گفتار و کردار ایشان ملاحظه نکرده‌اند. این ویژگی در تمام اشعار او کاملا مشهود است. زمینه و بستر بسیاری از اشعار منتقدانه او هم دقیقا از همین ویژگی شخصیت ایشان نشئت می‌گرفت. بعد هم باید این نکته را اضافه کنم او براساس قریحه شاعری و تجربه هنری این اشعار را سروده است ونه براساس توانایی دانش ادبی. بسیارند استادان و دبیران ادبیات فارسی که براساس دانش ادبی و معلومات خود شعر می‌گویند که البته موفق هم نبوده‌اند.
کمترین اعتنایی به جریان‌های ادبی نداشت
شاعر این شعرها، دور از پایتخت به کار شعری پرداخته است، این موضوع چقدر در کار او تأثیر گذاشته است و چقدر ایشان به جریان‌های ادبی توجه نشان داده است؟
من فکر می‌کنم اهمیت فرهنگی دیوان طاهری در همین ویژگی است که شاعر آن دور از پایتخت و در شهری می‌زیسته که زبان‌های تاتی تاکستانی و ترکی در آنجا رایج بوده است. از این لحاظ دیوان طاهری در تحکیم وحدت ملی و تقویت زبان فارسی بسیار مهم است و از این جنبه هم باید این دیوان معرفی و نقد و بررسی شود.
اما در خصوص «جریان های» ادبی رایج، می‌توانم بگویم شاعر، کمترین توجه و اعتنایی به آن نداشت. تلقی او از مقوله شعر و ادبیات فارسی، فقط تعمق در دیوان شاعران بزرگ بود. همیشه هم کلیات سعدی، دیوان حافظ، شاهنامه فردوسی، مثنوی و غزلیات شمس، دیوان وحشی بافقی، فخرالدین عراقی، عارف قزوینی، ایرج میرزا، ملک الشعرای بهار، رهی معیری، اهلی شیرازی، قاآنی را در دست داشت و مطالعه می‌کرد. از میان شاعران معاصر هم فقط شهریار و سایه را مرتب می‌خواند. کمترین علاقه‌ای هم به سهراب سپهری و فروغ و اخوان ثالث نداشت. البته به حسین منزوی ارادت داشت و از اشعار او لذت می‌برد.
درباره این «جریان‌های ادبی» یاد خاطره‌ای افتادم و فکر کنم بد نباشد ذکر کنم. من در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ادبیات فارسی خوانده‌ام و در دوره دانشجویی سخت شیفتهٔ مسائل شعر نو و جریان‌های تجددگرایی ادبی بودم. زنده یاد دکتر فرشیدورد، استاد نقد ادبی و سبک‌شناسی ما بود. بارها سرکلاس با دکتر فرشیدورد درخصوص شعر نو و جریان‌های ادبی معاصر بحثم شده بود. دکتر فرشیدورد کمترین اعتنایی به این مسائل نداشت. یادم هست زنده یاد پدرم برای جشن فارغ‌التحصیلی من غزلی سروده و به نشانی گروه ادبیات فارسی پست کرده بود. نامه پدر چند روز بعد از فارغ التحصیلی به دستم رسید. وقتی رفتم گروه ادبیات نامه‌ام را بردارم دکتر فرشیدورد هم در گروه بود و با هم قدم زنان به بیرون دانشکده رفتیم. طی راه، ماجرا را گفتم. دکتر فرشیدورد با نهایت بی‌اعتنایی گفت پدر شما مگر شاعر بود؟ گفتم بلی و غزل پدر را به سوی دکتر فرشیدورد دراز کردم. با میلی توأم با اکراه کاغذ را گرفت. پدرم بسیار خوش خط بود. دکتر فرشیدورد تا خط پدر را دید گفت عجب خط زیبایی و شروع کرد غزل را خواندن.. به وسط غزل که رسید ایستاد. با تأمل بقیه غزل را خواند و متوجه شدم برگشت دوباره از اول خواند. بعد سرش را بلند کرد و با لحن عصبانیت و شوخی مآب گفت عجیب است از چنین پدر فاضل و فرهیخته‌ای فرزند ناخلفی چون شما تربیت شده است…بعد هم خندید…
شاعر غیر از زبان فارسی، گویا اشعاری به زبان اقلیم خود یعنی زبان تاتی داشته است، درباره تفاوت‌ها و شباهت‌های این اشعار می‌گویید؟
بلی شاعر دیوان طاهری، اشعاری به زبان تاتی تاکستانی هم سروده است. اتفاقا در یکی دوجا در دیوان شعر فارسی به این نکته اشاره و بدان مفاخره هم کرده است البته فضل تقدم سرودن اشعار تاتی تاکستانی، از آن پدر فرهیخته شاعر، زنده یاد میرزا علی‌محمد طاهری است. او نخستین کسی است که اشعاری به زبان تاتی تاکستانی سروده است. اما شعر تاتی صاحب دیوان طاهری، مشتمل بر دو منظومه بلند «آی، وارُن، وارُن» (ای باران، باران!) و «آی فِرِم» (ای پسرم) و اشعاری در قالب غزل و رباعی است. مضامین اشعار تاتی، بیشتر پند و اندرز به آیندگان، ضبط و ثبت آداب و رسوم محلی و در مجموع در حوزه فرهنگ مردم است. غیر از این جنبه‌ها، اشعار تاتی این شاعر، به لحاظ گویش‌شناسی بسیار اهمیت دارد. خودشاعر بعضی از اشعار تاتی را به فارسی ترجمه کرده و تعلیقات بسیار راهگشایی هم در ذیل اشعارش به قلم آورده است. مجموعهٔ اشعار تاتی نیز در مجلدی با عنوان «آی وارُن وارُن» در دست تدوین و آماده‌سازی است که امیدوارم تا پایان امسال منتشر شود.
انتهای پیام
خودکشی دانشجوی کارشناسی ارشد در کوی دانشگاه تهران